Yýlandan bile korkmadým dostlar, Yalandan korktuðum kadar.. Bir zamanlar Her þey anlamýný yitirmemiþken, Zehirli býçak sýrtlarýnýn Soðuk ve karanlýk þahikalarýnda Bir baþýma bilerdim hep Serçe yüreðimi, Ýnatçý Direngen irademi.. Asla korkutamazdý beni, Ne zûlüm Ne de Þu sefil ölüm.. Gün geldi; Açlýk Yalnýzlýk Çaresizlik girdabýnda boðuldum.. Baþarýsýz teþebbüsleri oldu, Korkusuz intiharlarýmýn......, Baþaramadým! Yine de Zerre korktuysam namerd olayým; Rezilleþen bir yaþama Kallavi bir nokta koyup Siktirolup gitmekten, Hiçliðe! Asla korkmuyorum ölümden Diye, Hiç düþünmedim sanmayýn sakýn "Pes etmek Yakýþýrmý bir devrimciye?" Türünden her siteminize. An geldi Çürüdü tüm korkusuzluðum, Coðrafyam kader Yaþam kapitalist Ýliþkiler mülkiyetçiydi, Mülksüzlüðüm beþ para etmedi! Bozuk düzen Ve kirli zaman Kirletti maviyi, Ziftleyip Katrana buladý seviyi, Çürüttü tüm umutlarýmý, Direnme gücümü.. Uçarý kaçarý Açarý çýkarý YOKTU! Ýþte o an çok korktum, Onurumu yitirmekten Ve Sevdiklerime Taþýnamaz bir yük olmaktan! O an deðil ama; Þu an Çok mutluyum baþaramamýþ olmaktan! Hayatýn kaçýnýlmaz gerçeði, Bir gün gelecek Benim de Yaþam serüvenim bitecek; Kadýn ÝNSAN olduðu sürece, Erkeðin ÝNSANOÐLU olma Mücadelesi sürecek, Ve elbet dostlar Elbet......, KORKU MÜLKSÜZLÜÐE, Sevgiye yenilecek! 01/02:ARALIK:2022 Ahmet KARBEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.