Yarýnlara harcanmýþ dünleri
düþündükçe
basýnç yemiþ acýlar düþtü derinlere
oturdum bir anýnýn ortasýna
kalbimin gurultusunu duydum
tik tak seslerinde
cevap aradým sorularýma
kendimden çýktýðým yolda
sürüklendim istemsizce
þifalandý kaçan ömrüm
manasý katledilmiþ kelimelerde..
Ayakkabýdaki taþ gibi
dünyaya fazla geldiðimi anladýðýmda
küçük bir kýyamet koptu içimde
direnen yaným
nazikçe düþtü teslimiyete
kapatýp gözlerimi
ayýlýp maddenin sarhoþluðundan
býraktým incinen kalbimi
tamir etmeyi
yeni biri olma vakti gelmiþti
Rahmanýn güzelliklerini
koydum merkezime
erdim ebedi dostluðun
mutlak deðerine
sadece kendime susuyorum artýk
saðanaklara tutunarak
evrilmeden bedenim kabrime
son nefesimde..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.