Ya yollarým dikleþti, ya dermaným kalmadý Bacaklarým isyanda, anladým ki yoruldum Ya bu kullar zýtlaþtý, ya yordamým kalmadý Vefa dost kurþununda, yüreðimden vuruldum..
Karaçalý misali, kör baht düþtü peþime Her mehtaplý gecede, duman çöktü düþüme Buz kestim Aðustosta, kök söktürdü üþüme Dondu gülün yapraðý, bir fiskeyle kýrýldým..
Her akþam mor tepede kýzýl gruba hayran Gönlüme baðdaþ kuran, kader kýsmete kurban Þifa sanýp içtiðim zehir oldu her çorbam Bir eser býrakmadan, bu hayattan sýyrýldým..
Yalanmýþ hep dostluklar, dost aradý gözlerim Dost acý söylese de dostadýr tüm sözlerim Uçurumdan düþerken, dostu arar ellerim Sardý sukutu hayal, dost olana darýldým..
Önce bende ben vardým, þimdi yine ben varým Yanýmda dost var ise, düþmanýmla yaþarým Sýrtým dosta döndükçe, sað kaldýkça þaþarým Her denize düþtükçe, yýlanlara sarýldým..
Aman vermez gönlüme anlaþýlmaz tezatlar Dostun dosta attýðý gülden iner tokatlar, Ya çok katý ya cývýk, ayar tutmaz hamurlar Hayat denen ustanýn ellerinde karýldým..
Ömür bir deniz ise, dosttur onun kýyýsý En zor gününde çýkar gerçek dostun sayýsý Dostu tahlil etmekle geçti ömrün yarýsý Gönülde mecal bitti anladým ki yoruldum..
01.09.2008 Necati ÞÝMÞEK Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.