On dakika ara

Dünya dünya olmalý üstünde yaþadýkça
Sözler kayda geçmeli, gönüller çaðladýkça
Farkýna varýlmýyor, yarýlanmayýnca yol
Ömür denilen zaman nedir ki "an" dan baþka

Gün gelir ateþ söner gönülde yangýn baþlar
O gönül yangýnýyla tutuþur daðlar taþlar
Umman olsa söndürmez, gönüldeki yangýný
Belki köreltir biraz, yürekten sýzan yaþlar..

Cetvel alýp ölçmeli, geçen ömür ne kadar
Doðumum mu ölüm mü, verir aklýma zarar
Bulunmuþ mu formülü, ömür denen sýrlarýn
Her gün sanki vücudu, hayat doktoru tarar..

Bakkal defteri gibi, kaydolmuþ sayfalara
Planlanan her bir iþ kalmýþ baþka bahara
Yazýlan silinmiyor, tükenmezle yazýlmýþ
Müflis tüccar misali, söz düþer ervahlara

Sayfalar çevrildikçe, dökülür onca halin
Tabirler net yazýlmýþ, ifadelerse yalýn
Ýlk sayfada baþrolde kendi ismin yazýlý
Sonraki sayfalarda kopmadan sürer film

On dakika ara ver, yorumla gördüðünü
Ýyilik ve kötülük nasýl sarmýþ ömrünü
Bundan sonra yok ara, iyi oyna sonrayý
Dost ve düþman üzülsün duyunca öldüðünü

Ömür kýsa dediler, anlamadýn bilirim
Bazen gurura mahkûm, öne geçti kibirim
Mevsimlerden say ömrü, þimdi bil ki sonbahar
Ýlkbaharla yaz bitti, kýþa doðru gidiþim..

06.08.2008
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: