nasýl haykýrýr susmak nasýl bir perdede görse güneþi kaç yalnýz süzülür ýþýklarýndan kaç yalnýz þükrü býrakýr baharlarý irker canýna
baþlar su yollarýný açmaya halk önce yüreðinden çýtlar ses ýþýk dalgalarý gibi uzaða uzaða daha ötesi vardýr her ucun en tepeye çýkmakla kenti alamazsýnýz ayak altýna
çiðneyemezsiniz dilinizle sesleri aðzýnýzda gevelediðiniz sözcüklerle biz bu çat pat cümleleri sevmedik serin önümüze kilim üstünde bir cümle konuþsun gül bir desen yummasýn gözlerini
konuþsa görülür mü susmak belki elinden olacak ölümüne belki yeni sözcükler asmaya yalnýzlara bahar dalýna kondurur bülbülü sabýr dökülür türkülerinden
o diller ki avurtlarýnda taþ konuþur dað yýðýlýr dað üstüne aðaç aðaca sarýlýr dallar ezilmeden çimen çiçek yollarda küçük evin üstünde diklenmeden büyük ev seslere yer açýlýr
nasýl ses verir susmak nasýl konuþur, yankýlanýr yaban ellerde bile kutsanýr açýlan o çatallý kördüðüm en iletken sestir barýþ doðuþu þafaðýn kýzýl yüzüyle þavkýyla dalgalanýr ülkemde..
12. 12. 2011 / Nazik Gülenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.