Ýþte böyle zamanlarda, bir haller olur bana. Ýðne ucu kadar bile bir þey, büyür gözümde büyür büyür büyür de bir dað olur. Sonrasýnda o daðdan bir çýð düþer, düþer de ruhum altýnda kalýr. Ruhu duymaz kimsenin, ruhum çýksa sesim çýkmaz, kývranýr kývranýr kývranýr dururum. Haykýrsam, sesim çýksa, Ne duyan ne umursayan olur. O yüzdendir ki sessizlik Benim kadim dostumdur. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül AKDAĞ BARUTÇU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.