KORKUYORUM

Yaz dediðin için yazýyorum
sana selam sana hasret ve kadere bir ince sitemle
merhaba...

pankart açmýyor
sessizce daðýlýyoruz bu koridorlardan
oda numaranýzýn bi önemi yok


sabahlarý güneþ, akþamlarý yýldýz daðýtýlýyor terasta
tabildotlarýmýzý alýp gidiyoruz
günler boyu kaþýklanacak umudumuz var anlayacaðýn

karamsar olma demiþsin mektubunda
bir mutluluk seslendireceðim nihayeti üç hece
ama boðazýmda keder düðüm düðüm
yarýn hangi dönümü ömrün bilemiyorum


defterden bir sayfa aralanýyor
doktorlar geliyor, doktorlar gidiyor
günler perdesini indirip kaldýrýyor
ayný gökyüzü bulutlar ayný yerinde
kapýlar kapanýyor, kapýlar aralanýyor
ümit hep var
nitekim imandan
ya korku?

korku neyden bilemiyorum
içimi kaplayan o sis daðý
zehirli bir örümcek aðý
takati olmayan hýçkýrýk
o sessiz çýðlýk

dersemki korkmuyorum ( inanma )
içimde bir çocuk karanlýk odalarda
dizlerinin baðý çözülmüþ
muskasýný tutmuþ sýkýca
bildiði dualarý sýralýyor
Allah büyük diyor
Allah büyük
belki görecek günler var

ne var ne yok demiþsin
ümit var
korku var
yataðý boþalanlar
yani ölüm var
kaloriferleri yakýyorlar üþümüyorum
ama içimde bir zemheri
içimde bir kara kýþ
yüreði buz tutmuþ bir çocuk var

belki yine yazarým
yazmazsam darýlma
bir fatihalýk hatrým olsun birde
selamým kesilirse bilki hakkým helaldir
hakkýn helal olsun...



Sosyal Medyada Paylaşın: