Kırgın

Bir daða çarpmýþ gibiydi yüreði.
Yeryüzünün hüzünlü topraklarýna savrulmuþtu.
Yarasýný yakan tuz, her þeyden soðutan buz misaliydi hali.

Bir yandan solmuþ gözbebekleri yaðmur olup akmaya hazýrken,
Diðer yandan gözyaþlarýný köþe bucak kutsal bir hazine gibi saklardý.

Ola ki þefkat dolu bir el sevgiyle deðse yanaðýna
Dolu dolu inecekti sanki yeryüzünde kendi kabir topraðýna.

Belki tek bir ömürdü ona biçilen.
Fakat tarihler boyu ahþap oymalý sandýðýn içinde saklanan
Saklandýkça da sararýp solan duygularla;
En gizli, en saklý, en sýrlý savaþlarýn, yenik düþmüþ baþkomutanýydý.

Kapattý içini aydýnlatan tüm renklerin umut ýþýklarýný,
Ve reddetti bin güneþli günlerin doðurganlýðýný.

Tekti.
Tek baþýna, bir baþýnaydý.
Sancýlarý sahipsizler mezarlýðýna gömülmeye deðer görülmeyecek kadar yalnýzdý.

Çýðlýksýzdý, yakýnmazdý ve de kimseyi  yakmazdý.
Kabullenmeyi kaderden sayardý.
Sessizliðinden yarattýðý uçsuz bucaksýz dünyada,
Soluksuz kala kala kendini de yok saydý.

Suskundu.
Uyandýðýnda gözüne dokunan ýþýk,
Yüzüne dokunan su,
Yüreðine dokunan yaþamý,
Hýrsýzlýðý çok seven insanlar acýmasýzca çalýp kaçmýþtý.

Kýrgýndý.
Kemiklerinin kýrýldýðý zamanlarda bile bu kadar caný acýmamýþtý.
Kýrýlan yaný baþka bir tarafa düþüp, yetimliði tatmýþtý.

Dokunmak istedi tutamadý.
Gitmek istedi varamadý.
Yorulmuþtu.
Herkesin cývýl cývýl olduðu þu hayatta, çok uzaklara savrulmuþtu.

Düþündükçe daha çok yoruldu yýðýlýrcasýna oturdu.
Yaþlý ellerinde kala kala, bir tek yaþlý bastonu kalmýþtý.

Biliyordu, o da yüküne dayanamayacaktý.
Çünkü her þey gibi onun da vadesi ancak kýrýlana kadardý.
Kýrýlana kadardý...


























Sosyal Medyada Paylaşın: