BEYİM

Zamanýn hýrsýna av olmuþ gafil,
Bu çaðýn zehrini, görmez ki beyim,
Maziyi yok saymýþ, kibirli sefil,
Geçmiþin izini, sürmez ki beyim.

Akraba, komþuya, güven kalmamýþ,
Talebe, hocayý, öven kalmamýþ,
Sokaklar kan gölü, seven kalmamýþ,
Sevgisiz bu vurgun, durmaz ki beyim.

Gençliðin hiçliði, destan dillerde,
Erdem dersen sürünüyor yerlerde,
Hayatlar þamata, gözler el’lerde,
Bu nesil hayal de, kurmaz ki beyim.

Ýhtiyar korkuda, kim bakar diye,
Evlat da devletten, bekler hediye,
Düþünmez Vallahi, el ne der diye,
Ölüsüne elin, vurmaz ki beyim.

Ne oldu bilmem ki, nedir bu sancý,
Ne oðlan adamdýr, ne kýzlar bacý,
Öyle bir devir ki, sapkýn baþ tacý,
Devlet bile hesap, sormaz ki beyim.

Þimdilerde millet, meta peþinde,
Helalmiþ harammýþ, ezer diþinde,
Hayali gelecek, görür düþünde,
Lakin üçe beþe, varmaz ki beyim.

Sýrtlarý dayanmýþ, sahte bir güce,
Aðan mý? paþan mý? kim daha yüce,
Hak’tan gayri olan, tüm güçler cüce,
Mutlak güce akýl, yormaz ki beyim.

Nesiller bozulmuþ, deðiþmiþ ruhu,
Özünü mahvetmiþ, kaybolmuþ rah’ý
Boþ yere anlattým böyle güruhu,
Firgatli murada, ermez ki beyim.

Aþýk Firgatli(Erdal Ebem)

Sosyal Medyada Paylaşın: