Güne Başlarken

Güne baþlarken,
Ýþte öyle bir gün doðumunda, maviye çalan ýþýklarla
Beyazdan tüylerle martýlar,
Oynaþmaya baþladýðýnda dalgalarla kýrlangýçlar,

Sessizliði hisseder gibi olurum,
Sonra bir düþünce beliriverir zihnimde
Rahatsýz edici
Can acýtan gibisinden
Bir his
Yüreðimi daðlar.

Bir martý gibi süzülmede
Serçenin haddi nedir,
Kýrlangýçlarla oynaþmada
En sýcak çöllerde ki seraplar
Yarýþabilir mi dalgalarla
Ve aðaçlar, upuzun selviler hani,
Eriþir mi göðe,
Bir gökdelenden,
Beklenmedik.

Ve öyle bir his ki bu,
Öyle bir daðlar ki yüreðimi,
Öyle bir kanatýr ki martýlar sokuþturduðum yarýklarýmý
Deniz köpüklerinden temalar biçtiðim þiirlerimde
Öyle eser miktarda
Öylesine bir bahsedilir ki ondan.

Unutulur
Kimi zaman sarý çöllerde ki kumlara gömülür
Sonra bir kum fýrtýnasý
Gözlerine iri tanecikler dolduðunda
Yavaþtan silinmeye baþlamýþtýr izi.

Bir rüzgar daha koparýr,
En lodoslusundan gibidir hani
Ama onun kadar olamaz,
O kadar hisli esemez bir fýrtýna
Ama daðýtýr da izi
Bir lodos olmasa da
Güzel götürür þakaklarýmdan.

Güne Baþlarken -1-

Elifnur Öztürk
10.10.2022

Sosyal Medyada Paylaşın: