Karanfil

Yýldýzlar kadar parlak, semalarda duygular,
Bir ölüm var yaþamda, ah bir de sevgi parlar.
Hüznünü kýstýrýp bir garip insan bugün,
Ebedsiz varlýklarýn ölümüdür iþte dün ve de bugün.

Ey insan ne huzura kemalsin,
Kelamýn bile bir çeþit kokudur ya,
Bir nehirde sen bugün, sanki miski ambersin,
Gecene gününü örtüp, huzura ereceksin.

Sorgular, düþünür, yaþar hayatý insan,
Doðar, büyür, ölür, kalýr geride bir an,
Geçmiþten sanrýlar kaplar yaldýzlý geceleri,
Ve önümüzde karanfiller açar, bir ayrýlýk çiçekleri.

Sosyal Medyada Paylaşın: