Alkuş

Günlerden bir gün içinde,
Saatin kollarýndan biri dönünce,
Güneþ bulutun arkasýna girince,
Bir tepede bir kuþ görünmüþ.

Adýna ne demiþler bilinmez,
Biz Alkuþ diye bildik onu,
E zaten pek çoklarý ismiyle de anýlmaz,
Alkuþ diye anlatacaðýz sizlere onu.

Güneþ rengi tüylerinden sýcaklar uçarmýþ,
Bembeyaz gözlerinden kar taneleri kaçarmýþ,
Yüzüne gülücükler saçýlýr,
Yeþil baharlar onu andýrýrmýþ.

Nehirler boyu yol alýr,
Yýllar boyu zamanýn kollarýnda gezermiþ.

Gel zaman git zaman,
En yakýn arkadaþý olunca zaman,
Saatin kollarýnda uyuklar olmuþ,
Yelkovanla þarkýlar söyleyip durmuþ.

Tik-taklar en sevdikleri þarkýlar olmuþ,
Bunlar akreple kaynaþýr olmuþ,
Alkuþ çevrelerinde döner dururmuþ,
Bunlar üçü çok güzel arkadaþ olmuþ.

Ve zaman seslenirmiþ çocuklara,
Akýp gitmemiz gerek diye,
En sevdikleri yemekleri sýrtlarýna
Koyarmýþ yollarýnda acýkmasýnlar diye.

Bizim saat akrep ve yelkovan ile,
Alkuþ’un kanatlarýna biniverince,
Ve zaman rüzgarý onlarý sürükleyince,
Yine tepeler aþmýþ,
Aðaçlarda soluklanmýþ,
Masallarý fýsýldamýþlar birbirlerine.

Zaman hiç durmamýþ,
Akýp akýp gitmiþ,
Yeller ile esmiþ,
Bizimkilerin yolculuklarýna zaman þahitlik etmiþ.

Ve birkaç sýcaklýk kalmýþ zamandan bu yana,
Bir de güzel kar taneleri, Alkuþ’un gözlerinden.

Elifnur Öztürk
10.06.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: