El
Yaşam
Þafak geceye yakýn, kendini çalar güne,
Bir kuþ uyanýr semada, kanadýný açar güle,
Güneþ tepeden doðar, selam verir bülbüle,
Yaþam dingin kokuyor, duymasýný bilene.
Ay akþamdan kalýr, yerini yeller alýr,
Bir kývýlcým çýkarýr, güneþ ufuka varýr,
Deniz sel olur taþar, coþku olur köpürür,
Yaþam sevinç seziyor, hissetmeyi bilene.
Gün maviden alýyor ve mora boyanýyor,
Yeþil sarý çalýyor, turuncuya kaçýyor,
Yollar sevda kokuyor, tozu duman vuruyor,
Yaþam rengini veriyor, görmesini bilene.
Geceden maðaralarda, yarasalar uçuþur,
Gün doðarken akrepler, saða sola kaçýþýr,
Balýklar serin ister, tadýný çýksýn ister,
Yaþam hayat var diyor, yaþamayý bilene.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.