gökyüzü durmadan koyulaþtýrýyor grisini inadýna mavi bir pencere düþlerim gittiðini unutmasam da üstünü örterim bekletiþlerinin günü bir lâhza solutan arkadaþ þarkýlarla avuturum gönlümü bir parça
üstü örtük bir þiirin perdesini açarým sen çýkarsýn yine içinden unutma derim soluk alýp vermeyi yoðurt çalmadýn bir köþeye unut gelmeyeni bulutlar arasýnda yaðmaz bilirim
bir yaðsa diyorum, duam kabul olsa solgun rengi pembeye çalsa günlerin ayazý geri geri kaçsa ekim’in sevgi tünelinden çýksa o görsem, gözlerinde sevda var
her aðaç ayný anda sararmaz görürüm her günün yüreði aðlamaz bir umut her zaman konuk gelir dudaðýmýn kýyýsýnda belirir mutluluðun en güzel resmi..
04.10. 2022 / Nazik Gülenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.