gözyaşındaki sır

gözyaþlarý yaðmur gibi dökülüyordu.
daha bahar gelmeden kestiler tüm dallarý.
bakýþlarý kýrgýn gözleri donuktu
yaðmur bile veda ediyordu artýk bulutlara
gözyaþlarýyla.
*
dallarý kýrýldýkça aðlýyordu aðaçlar
düþerken dalýndan yapraklar veda ediyordu bedene.
kuruyan dallarý aðlýyordu aðacýn
yasýný tutuyorlardý mevsimin.
bu kaçýncý bakýþtý bilmem.
olanlar hangi gözlerin sancýlarýydý.
kimindi bu gözyaþlarý
*
bir, bir süzülüp düþüyordu damlalar
sonbaharda düþen yapraklar kýrýlan dallar gibi.
bütün aðaçlar, düþen yapraklar üþüyordu.
kýþa doðru adýmlayan ayaklar suskundu.
ama aðlýyordu gözler.
*
aþýklarýn gözyaþlarý döktüðü o yerlerde.
sarmaþýklara düþen gözyaþlarý üþüyordu
gözler donuk ve bulutluydu
gözyaþlarý yaðmur gibi acýydý
acýyordu gözyaþlarý
*.
hava üþüyordu,su üþüyordu, yapraklar üþüyordu.
acýyordu kýrýlan dallar, beden aðlýyordu.
ýslanýrken kirpikler dökülen gözyaþlarýyla
iki dudaðýn buluþmasý gibiydi olanlar.
gözyaþlarý üþürken
*
gözden düþen her damla veda öpücüðü gibiydi.
gözyaþlarý yaðmur ile karýþýrken birbirine.
eriyordu her þey.
gerçekti yaþananlar
gözyaþlarý düþerken
yaðmur ayrýlýðý anlatýrken
gözyaþlarým üþüyordu, gözlerim gibi.
bazen sýcacýk bir sarýlmaydý sevda
ayný bedene yakýþýyordu dal ile yaprak
toprak üþüyordu o yaðmurda
gözyaþlarým ölürken
*
Mehmet Demir
02.10.2022 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: