Ya hep / Ya hiç
Herkesi unuttum, bir tek sen varsýn hatýrýmda
Kimler geldi kimler geçti de kalbimden
Bir seni unutamadým
Öyle hazin öyle soðuktu ki yokluðun
Daha sen kapýdan çýkmadan
Her hücremde hissetmiþtim
Hatýrlýyorum da;
Temmuz sýcaðýnda üþümüþtüm
Sen benim hem ilkim hem en sonumdun
Sen benim, tutunduðum tek dalým
Kahvede çýkan falýmdýn
Belki de bu yüzden ilk defa bu kadar içten üzülmüþtüm
Uykular haram oldu sen gideli
Ellerim de güller soldu,
Gözlerim de yaþlar kaldý sen gideli
Onca zaman sonra insan hep ayný mý hatýrlanýr?
An gibi aklýmda, hem o güzel gözlerin
Hem de kapýyý çekip gidiþin
Ne yapsam da unutamýyorum
Ne gözlerini, ne de çekip gidiþini
Bazen kalbimin en güzel yerinden söküp atmak istiyorum seni
Bazen yerine birini koymak
Ve seni sevdiðim gibi sevmek
Sonra o gülen gözlerin
O masum yüzün gelip oturuyor karþýma
Kurtulmak, unutmak istiyorum
Hatta durdurmak zamaný hatýrlamamak için seni
Ne yaparsam yapayým
‘’Seni sevmeyi durduramýyorum.’’
Yine de gel istiyorum,
Ansýzýn gel, mavi gözlerin yine aþkla baksýn bana
Yine aydýnlatsýn gecemi
Yine mutlu etsin gülüþün yüreðimi
Düþlerime uðruyorsun, bazen de dualarýma
Ama ne yalan söyleyeyim
Son zamanlarda bazen isyaným
Bazen de piþmanlýðým oluyorsun
Belki de bu kadar sevilmek sana
Bu kadar sevmek bana yakýþmýyordu
Hatýrlýyorum da;
Sen az sevilmekle de yetinemezdin
Ya hep, ya hiç derdin
Týpký benim gibi
Týpký gidiþin gibi
Hatýrlýyor musun?
Hep biz diyorduk
Ve bilmem farkýnda mýsýn?
Þimdi hiç olduk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.