Gözleri aþkla gülen kadýn Sensizken sevgiye hasret Sözlerim, sana baktýkça hep yarým kalýr Çünkü sana bakmakmýþ meðersem cennet
Ve yavaþ yavaþ geçer zaman Varlýðýnla çiçekler açar, kuþlar öter, gökyüzü artýk masmavi Sonra bir tatlý deniz kokusu alýr dört bir yanýmý Sessizliðin huzuru kaplamýþ ruhumu nihayet
Vakit dolar, ömür biter, gelir son bir esinti uzaklardan Ve iþte o sýrada bir çocuk aðlar Deniz kokusu siner ya üzerimize, deniz bizi birbirimize baðlar
Gözler kapanýr, hava kararýr Dilekler sadece sen olur, hasret acý verir ve artýk kavuþmak yakýndýr Sözler biter, sesler gider geriye bir tek sen kalýr Ýþte o zaman; ölmeden önce görürse seni bu gözlerim eðer, seni gören gözlerim seni cennet sanýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
matuza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.