Eski bir valize doldurduðum,
Kýrýk dökük mavi hayâllerimle,
Yola çýktýðým trenden iniyorum,
Taze umutlarla Haydarpaþa garýnda.
Paslý Raylarýn acý çýðlýklarý.
Halâ çýnlýyor kulaklarýmda.
Güneþ beynimi kaynatýyor,
Bineceðim vapurun jeton kuyruðunda.
Saçým, sakalým daðýlýyor.
Yapýþkan, sýcak bir rüzgârla,
Biraz Marmara, az da boðaz,
Yosun kokusuyla karýþýk,
Tarifsiz bir Ýstanbul havasýyla,
Doluyor ciðerlerim güvertede
Vapurun ayak izlerini izlerken,
Hislerim gibi kabarýp köpüren denizde.
Ýndik nihayet Karaköy iskelesi’nde,
Martýlar, kediler, insanlar iç içe,
Balýkçý tezgâhlarýnýn çevresinde
Ýki kýta arasýnda, Ýstanbul Boðazý’nda
Her canlý kendi boðazýnýn telâþýnda.
Bense ürkek, korkak adýmlarla,
Eminönü’ne geçiyorum,
Tarihî Galata köprüsü’nden.
Ýçimi kanatan asýrlýk acýlarla.
Yüzlerce iþportacý, ayný anda,
Benzer notalarla, farklý tonda,
Üç beþ günde bozulacak mallarýna
Müþteri arýyorlar, mahþerî meydanda,
Esmer, kumral sarý, binlerce insan,
Kimi yavaþ, kimi hýzlý, kimi koþan.
Her biri baþka bir yöne giderken,
Baþým dönüyor, aklým karýþýyor bir anda,
Þaþýrýyor, bocalýyor, bunalýyorum,
Neyi, neden, nasýl yapacaðýmý unutuyor,
Sonunda býrakýyorum kendimi kendi hâline,
Ruhum önden yürüyor, ayaklarým da peþinden.
Yüzüm, gözüm, bütün bedenim ter içinde,
Bir bardak acýlý turþu suyu elimde,
Balýk ekmek yerken buluyorum kendimi,
Kýyýya baðlanmýþ, duman altý bir teknenin önünde.
Topkapý Sarayý Vaka-i Hayriye’den beri durgun
Gülhane Boðaz’a, Boðaz Kýzkulesi’ne vurgun.
Ayasofya almýyor selâmýmý vefasýzlýðýma kýrgýn,
Sultanahmet’teyim, müteessir yüreðim yorgun,
Yoruldu bacaklarým, oturdum Çemberlitaþ’ýn gölgesinde,
Rum Simon’un barok eseri Nuru Osmaniye’yi seyrediyorum,
Sahaflarda, eski kitaplarýn enfes rayihalarýyla sarhoþ oluyorum.
Herkes bana bakýyor Beyazýt meydanýnda,
Sarýlmýþým kitaplarýma, kimseye aldýrmýyorum.
Yorgun kollarýmda, üç bin yýllýk medeniyeti taþýyorum.
Eyüp, Kasýmpaþa, Haliç ve Galata’dan
Görünüyor dört minaresi bakýnca Boðaz’dan,
Dört yüz atmýþ beþ yýl önce yapmýþ Sinan,
Süleymaniye koymuþ adýný Sultan Süleyman,
Laleli Camiinde güneþi uðurluyorum ufuktan,
Geceye de merhabalar Mihrimah Sultan’dan.
Sabaha ulaþmak nasib olursa Boðaz’da,
Namaz kýlarým Bezmi Âlem Valide Sultan’da.
Yedi tepeli Ýstanbul’da yediye bölünmeden yüreðim,
Alacakaranlýk vedâ ederken Arnavutköy’e,
Âsude bir þiir yazarým Âþiyan’da güneþe.
Bilemedim, Boðazýn serin sularýnda,
Vurgun yemiþ taze umutlarým,
Haliç’e sýðýnmýþ, Eyüpsultan’da
Duâya açýlmýþ günahkâr avuçlarým,
Onaltý asýrlýk surlarýn gölgesinde
Maziyi tarýyor mahçup bakýþlarým,
Bir yaným Fatih Camii’nde,
Nâdim yüreðimle mahzun,
Tövbe ediyor secdede.
Beyoðlu’nda sarhoþ öbür yaným,
Pervasýz naralar atýyor ayný gecede.
Sýmsýký yapýþmýþsýn Avrasya’nýn iki yakasýna,
Gitmiyorsun bir yere, gideceðin de yok,
Gelenin de gidenin de bakmamýþsýn gözyaþýna
Asýrlardýr medeniyetleri gömmüþsün baðrýna,
Ne olur býrak beni, Allah aþkýna býrak da gideyim,
Mazhar Osman’a gitmeden keþmekeþinde,
Boðulmadan, gömülmeden Karacaahmet’inde,
Býrak yakamý... Ne olur býrak da gideyim...
Seni, ana gibi, yar gibi uzaktan seveyim.
#aslanyýlmaz#sürgünadam#
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.