Ýnsan, riyâsýz sevmiþse yüreðinden,
Hiç söylemese de sevdiði, sevdiðini,
Sevildiðini anlar sevdiðinin gözlerinden.
Aþkýn da ruhu vardýr, muhabbet ister,
Kökleri beslenir yârin yüreðinden.
Öylesine ýlýk ýlýk bir kere baksa yüzüne,
Tutmasa da, nârin beyaz ellerinden,
Sýcak terler akacaktýr, utangaç yüzünden.
Seni çok seviyorum aþkým,
Gülüm, papatyam, arým, balým,
Caným, cicim, gözümün nuru biriciðim...
Hayýr! Hayýr bu kadarýný istemem,
Havalar soðudu, hýrkaný almayý unutma,
Üþütür, hasta olursun, kýyamam sana,
Dese sevdiðim, vallahi yeter bana,
Öyle uzun uzun gözlerime bakmasa,
Ceketimin yakalarýný düzeltir gibi yapýp,
Parmak uçlarýyla, hafiften omzuma dokunsa,
Dikkat et kendine, ilaçlarýný ihmal etme,
Akþama mantý yapacaðým, geç kalma deyip,
Ýçten bir tebessümle kapýdan uðurlasa,
Kanatlarým olmasa da uçarým mutluluktan,
Tespih gibi çekerim saatleri akþama kadar,
Sevmek için öyle çok þey istemiyorum iþte,
Bu kadarcýk sevgi yeter, yeter de artar bana.
#aslanyýlmaz#sürgünadam#
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.