senin gözlerinde görürdüm sensizliði yemyeþil olsa da yapraklarýn, dallarýn bir kuþ olup konamazdýn dalýna yere sarkardý umutlarým, düþlerim oturamazdým aðacýnýn altýna öyle çoktu ki oturanlarýn yanýna varamazdým
dikenlerini görmezdim hiç kuþlar uçardý güllerinin üstünden beni nasýl yaralardý bülbülün ötüþleri duymazdým nasýl bir yerdeydi gönül evin kapýný çalmaya ürkek varmazdý elim dilim her ne kadar söylese de þarkýný geri geri giderdi adýmlarým
bir soru vardý hep kendime sorduðum kimin bakýþlarýnda yaþýyordun sesin kimin sesinde çýnlýyordu duyuyordum aslýnda nasýl bir kavgaydý yaþamýn görüyordum, kaþlarýnýn arasýndaki çizgide dönüp bakmanda yýllar geçse de aradan elinden tuttuðun çocuðunla
düþünüyorum da sensiz yýllar daha sen yaþarken ölmüþ yazdýðým þiirlere bakma..
30- 01. 08. 2022 / Nazik Gülenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.