Tüm Sela'lara 'eyvallah' Demek Gibidir Sevmelerim !
Ben en az aydýnlýklar kadar sevdim karanlýklarý,
su kadar susuzluðu, tokluk kadar açlýðý...
En az açýk kapýlar kadar sevdim kilitli kapýlarý,
denizler kadar kurak sahralarý...
Mutluluklar kadar çok sevdim acýlarý,
gülümsemeler kadar da aðlamalarý...
En çok çocuklarý sevdim ve hep çocuk kalanlarý.
En çok sevmeyi sevdim, hatta son kalan kýrýntýlarý...
Buna raðmen öyle az sevebildim ki,
zamaný bir türlü sevmeye yetiremedim!
En az ulaþýlmaz olan gibi ya da serçenin öleceðini bile bile akýttýðý gözyaþlarý gibi...
Hayat doðmadan ölmek,
Ölmeden gömülmek,
Gömülmeden selasý verilmek gibiyse eðer,
Tüm selalara "eyvallah" demek gibidir sevmelerim.
Bunca kirliliðe raðmen de hayata güzel bakýyorum.
Sakýn ola bana "sen çok yaþa demeyin!
Çünkü ben çok yaþamak deðil, sadece insanca yaþamak istiyorum.
Serpil Çavuþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serpil Çavuşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.