Çýkýnca kürsülere, bütün saflarý sallar!
Ýçinde öz olmayan, boþ laflara ne deyim!
Yeter artýk son bulsun, beþ tepeden masallar!
Her gün orman deviren, o gaflara ne deyim?
Adam olan konuþtuðu, lafý iyi tartmalý!
Konuþtukça deðeri, geometrik artmalý!
Her lafla çam deviren, yazdýðýný yýrtmalý!
Haksýz yere semiren, taraflara ne deyim?
Diyormuþuz aslýnda, keyiften “açýz” diye!
Bunlar da bir sorun mu, tüm vakayý adiye!
Þükredelim, bu bize, Rabbimizden hediye!
Yumdum gözleri de bu, hilaflara ne deyim?
Bakýþlarý çaðýrýr, bollukta hep kýtlýðý!
Ne söylense kar etmez, tüm hüneri zýtlýðý!
Yurdu mahvedecek bu, çekilmez inatlýðý!
Ýnatlarla yapýlan, israflara ne deyim?
Herkes kandýrdý onu, bir biz kandýramadýk!
Nebi yaptýk, Hak yaptýk, tek toz konduramadýk!
Makam “Atatürk ”ündü, hiç inandýramadýk!
Bir meczup arkasýnda, sýk saflara ne deyim?
Bir de namaz kýlýyor, kul hakký kemirenler!
Kemikler sayýlýrken, beslenip semirenler!
Hangi yüzle bakacak, sünneti somuranlar!
Her gün hac metafýnda, tavaflara ne deyim?
ALLAH ISLAH ETSÝN…
Karaman-2022/07
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.