Ey perçemine ‘ah’ düþmüþ zümrüt. Yeþilin coþmuþ gökyüzüne akar, Derinlerin giysisi mercanlar, Seni eðilerek selamlar.
Sen ki ‘ah’ diyenin tercümaný, Sen ki düþenin yarabandý, Nerelisin, kimlerdensin? Sormak ayýp ve gereksiz kaldý.
Sözlerin sükûta selam eyler, Yüreðinde deli dolu gamzeler, Gözlerinde hapis kalmak mutluluk, Mahpusluðun sarhoþluða eþ deðer.
Tut ki buselerinde ölüm olsun, Tut ki tuzaklar eteðinde dursun, Aþk için hem eteklerin, hem buselerin, Benim için þeref üstüdür haberin olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serpil Çavuşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.