S/ona
gün yükselirken asude saçlarýndan
gülüþünü esirgeme benden
paslý bir çivi düþün
düþün ki
sen sustukça daha çok kanayacak bende ki bu yara
paslý bir çivi demiþtim hani
düþün ki
umutsuzluðumun bini bir para
zulamda esmer güneþ yanýðý çocukluðum
kestiler çoktan göðümün þah damarýný
yol yola zulüm diyorum
gece gündüzümün katili
anlamýyorlar
kalabalýðýn içinde yalnýzlaþýp
kendime bile azaldýkça
ay dolun bir gece kýrlangýçlar göçe durduðunda
dokun incinmiþ yaðmurlarla
hüzünle kurduðun düþlerde
dokun
kimsesizlik nedir bilen bir çocuðun gözlerindeki yaþamak buðusuna,
ve yaþamak durmaktýr bir uçurumun kýyýsýnda
zarif kelimeler bahçesinin ortasýnda
avuçlarýmda bir tutam ateþ çiçeði
düþün suya sýzan zamaný
düþün ki
ben daha çok küçüðüm
giderken ardýnda büyük acýlarla
sen üzülme küllerinin üzerine titrer
acýný bile sen diye severim
yalnýz adamlarýn yükü aðýr olur omuzlarýnda
sen
sen sadece
yüreðinde yüreðinle uðurla /varsa
býrak kabuk baðlamasýn senden kalan bu yara
gölgesi olmayan bir adamým diyorum
insan
susup uzaklara daldýkça
yüreðinde ki ateþiyle önce kendini d/aðlar
yalnýz adamlarýn hasreti aðýr olur omuzlarýnda
ve bir gün hatýrlanacak her þey unutulur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.