Ýnatçý bir gecenin çatýk kaþlarýnda bulur insan kendini.Unutmuþtur kaþýn altýnda sevgiyle bakan gözlerini. Kaþ çatýk, Gözler sevgi dolu. Pýnarlar coþkun, Perdeler flu.
Perdelerin kapanmasýna ramak kala ruha bir silah sesi gelir. Yüreðe niþan alýnmýþ ve serçeye ölüm biçilmiþtir. Bakmaya doyamasýn, Doymaya varamasýn, Varsa da orada kalamasýn diye...
Oysa serçenin her kirpik ucuna nazardan boncuk iþlenmiþtir. Nafile niþancý serçeye iliþememiþtir. Serçe minik bedeniyle öylesine büyük þakýmýþtýr ki atýlan kurþun ona deðmeye bile utanýr.
Serçe, niþancýnýn göðsünün tam ortasýna konar ve bir papatya býrakýr. Niþancý ‘neden sol yaným deðil’ der. Serçe þakýyarak þöyle cevap eder:
Ne yanda olduðumun ne önemi var! Aþk yanmak için illa yan mý arar? Bir serçe meyletmiþse eðer aþka, Gönlü yansýz da þakýr, yansýz da yanar.
Serpil Çavuþoðlu Tarih :13/03/2013 - 23:51
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serpil Çavuşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.