Beyaz ev

hayat
sihirbaz sancýda tekmelerken göðü
dilimin ýslýðýna kondu kuþlar
baðýrdý sokaklar yüzüme
hayaller kurdum



ne olduysa
bir gece yarýsý avuçlarýma saksýlar yetiþtirdi Annem
uzaklýðýn en çýlgýn haritasýydý bu
yakýnlýðýnsa muzdarip öyküsü
önce
sular salýndý saçlarýmdan
sonra
nice beyaz ev tanýdýk toprakla
zaman terli yarayla süzüldü
aksaný belli gölgelerden
kelebek adýmlarýyla okþadým
nehrin mavi kirpiklerini




hüzün içen çiçeklerin
yýrtýk dallarýyla sevdim geceyi
bakýþlarýma inen kalabalýðýn gözleri
gereksiz bir ziynet
buðulu harfleri yuvarlarken rüzgar
kalýn duvarlarda sabahý olan
cümle aradým
parmaðýmýn kül kokan yurdunda
daðýnýk þiirler
inceden sýzý titrer
yarasý kýrýk aðaçlar morarýr omzuma
bir tarihte aldatýrým aynalarý
koluma girer suskunluklar
nazlanýr yüzüm



Ve
kapýyý çalar zaman
aðzýnda ayný iþtahla
dilimin türküsüne kovalar kuþlarý
Annem diri bir kýyamete susar
eteðime toplanýr mavi
sonsuzluðu içerim
göðsümün ay nabýzlý atýþýna
tekerlerken hayat
yalýn ayaklarýmda dünya kavrulur




bir yerlere yaðmur yaðar
söner ýþýklar



herkes kendi uykusunda arar düþünü
koþar ak atlar kýzýl perdeye
küçük bir çocuðum
el sallamayýn pencereme
almayýn yollarý ayaklarýmdan

uykum yok benim

....


Sosyal Medyada Paylaşın: