fotoðrafýn içine düþenler bir resimden daha büyük düþünür zihin ve düþ’ün topraðýnda çerçeveden akar gerçek uzar saçlarým benim de bir çocuðun göðsüne
farkýndalýðýn teninde ve bir kumsalýn incecik belinde þehirler,otobüsler geçiyorum kaðýt kokusunda kanatarak ruhumu.. yürüyorum tazeliðine ýrmaðýn akþamýn gülüþüne tutunduðum izler içindeyim küçük þeyleri büyük hayallere süren ay goncasý karanlýðý tutan bahar ki, bir adam muhtemel ölümü de seviyor taþ üstünde tütüyor demlenen bakmalarýn hýçkýrýðý yanýk söylentiyle