alaca karanlýkta oturuyordum yýldýz esintileri yüzümde bir bayrak gibi dalgalý yangýsýný savuruyordum sevdamýn söndüren mi yaktý ýþýðý bilmiyorum birden kalktým ayaða
yitirdiklerime baktým dönmeden içimde ne kalmýþ sen adýnda ben mi abarttým sevgini sevdin mi sahi gerçekten duruþuna baktým yeniden bu dalgalarý senden mi denizin senden mi sahilime usulca gelen dalga
ben mi yaktým sönen ýþýðý kendi kendine yanmaz ya durup yakýndan bakýyorum sevdamýn yalnýz haline sen diye biri var mýydý sahi yoksa ben mi yarattým soyunmam tövbe tanrý’lýða kendi halinde bir kulum..
yine de bir kuþku içimde bu ýþýðý kim yaktý? sen mi yoksa ben mi?
24. 06. 2022 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.