Mutlu olmanýn mutsuzluðu doðurduðu bu dünyada
Güneþ hem eski hem yeniydi
zaman aðlar güller susardý toprakta
rüzgârla karýþýk karanlýk dolaþýrdý odamda
Usumu okþardý sevgili
yaþardým özlemeye baþladýðýmda
düþlerimle koyun koyuna yatardý kalemim
on parmaðýmdan on bahar dökülürdü
esrik çiçek açardý dizelerim
þiirlerimin içinde mutlu uyurdu prensim..
Bilmem okuman yazman var mýydý ey Civan
yanardý Seni bir kez okuyan
iþledikçe esmerliðin usulca göðsüme
isterdim ki sözcülerim durabilsinler
ayaklarýnýn üstünde
iki uçurumun baðlandýðý kelime köprüsünde
hafif gelse de sevginin kefesi
hüznümün terazisinde
takýlýr boðazýma olgunlaþmamýþ bir çift söz
yokluðun üþüdükçe içimde..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.