MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Duruyorduk-2-
glenay

Duruyorduk-2-






sevdamýz gibi yürekli
ölüme karþýn dimdik
tomurcuklar durmadan açýyordu nisan’da
büyütmeye çalýþýyorduk çocuklarýmýzý
küçülmeye baþlýyordu düþlerimiz
kýrýþýyordu alnýmýz
göz altlarýmýza yerleþiyordu halkalý izler
duruyorduk


alt alta, üst üste
saðda solda
yukarýda aþaðýda


herkesin doðrusu yine en düz
kimimiz þehit
kiminin ölüsü süpürgelik
kan oturuyordu aðlamaktan gözlerimize
altta üstte aþaðýda


kim yýðýyordu yükselen yoz tepeleri
bu kof yaðmurlarý kim yaðdýrýyordu
gitmiyordu ülkemden ölüm davullarý
çalýyordu güm güm güm
duyuyorduk uzaktan
saðda solda


deðiþiyordu annelerin ninnileri
uyumasýn yavrum uyumasýn

saðda solda

büyüyordu korku
adým atmaktan çabuk
yere inip bakýyordu gök kuþlarý
çalýmlý adýmlarla
yaratmýþlar sanki dünyayý


siyah kuyruklu taksileri
söndürüyordu
söylenecek sözlerin yýldýzýný
çekip gidiyorlardý
döküm döþek ortalýk


içi kurumlu siyah adamlar
eziyordu
dað çiçeklerini
çiçekler güneþe açýk
göðün mavisine
yaðmura


dað katlanamaz
silah seslerine
acý noktalý ölüme
bir gün katlar kendini
içini gösterir


giremez
öyle kurumla, kurumlu adamlar
ezemezler
çiðnek kadýmalaklarý
daðlar geçer birbirine
valla daðlar canlýdýr
çiðdemine sahip


ekinler durmaz sallanýr
her þey yeniler kendini
duruyorduk
kimse bilmiyordu
haritada yerimizi..


05. 05. 1987 / Nazik Gülünay




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.