yokluðunun var yaný belki ayakta tutarken beni daha yýkmaya çalýþýrým içimde yükselip duran duvarlarý adým atsam ilk eþikten dýþarý üzüm salkýmlarý sunar duvar dibinde asmalar
yok olur mu yokluðun sýzlarken yüreðimin bir köþesi dönüp bakar mýsýn yine tam köprü baþýnda ne benden ne kendinden geçmiþken kaç gelincik açar yüzünde kaç kendine yöneliþ
unutur musun unutturur musun yada geri dönüp gidiþini yerinde sayarken ellerin kaç yumak dolaþýr ayaðýna düðümü çözülecek körleþir misin yine de ay dönmüþken yüzünü sana bulutlar pýlý pýrtýsýný toplayýp giderken
yaðmurlar yaðýyor bak kýrk ikindiler yürümüþ Haziran’a nerdesin? soruyorum iþte bi cahillik yerini bilsem de!
11. 06. 2022 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.