ÇEŞME
Bir çeþme baþýnda durdum yol üstü,
Oturdum, seyrettim sen akýyordu.
Sen çarptým yüzüme bilmem kaç avuç,
Her damlasý ayrý sen kokuyordu.
Dinledim akarken sustum dinledim.
O aktý avazým kýstým dinledim.
Hasreti baðrýma bastým dinledim.
Lisan-ý haliyle can yakýyordu.
Akarken ruhumdan içtim doyunca.
Doymadým geçen her yýlý sayýnca.
Bir lahza çýðrýþan sesi duyunca,
Sanki gökkubbeden sen bakýyordu.
Kaldýrdým baþýmý semaya doðru.
Kilitlendi gönlüm geldi bir çaðrý.
Saplandý göðsüme müthiþ bir aðrý.
Ne yana bakarsam sen çýkýyordu.
Mesut’um yol aldým garip bir halde.
Heceler sen oldu þu garip dilde.
Bulutlar çaðlasa sen akar selde.
Yüzümü su deðil sen yýkýyordu.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.