İSTİKLÂLDEN İSTİKBÂLE BU VATAN

Ýstiklâlden istikbâle giden kutlu davanýn,
Bedeliyle kazanýlmýþ bir mirastýr bu vatan.
Hürriyet denilen zor ve vazgeçilmez sevdanýn,
Gönüllere nakþettiði bir ihlâstýr bu vatan.

Bir nazlý hilâl uðruna binlerce candan geçen,
Onbeþinde mehmedinden vaz geçip kefen biçen,
Þehadetin þerbetini zemzemle karýp içen,
Türk doðmuþ ve Türk yaþamýþ cana hastýr bu vatan.

Geçit vermez Çanakkale düþmansa çýkýp gelen.
Her karýþý þehit kaný yürekler yakýp gelen.
Yataðýnda köpürürken bendini yýkýp gelen,
Erzurum’dan kopup gelen bir Aras’týr bu vatan.

Emir Hak’tan diye emre boyun büküp baþ eðen,
Yola düþüp cephelere yalýn ayak yürüyen,
Git oðul git! Git ve þehit olmadan dönme diyen,
Anadaki maðrur bakýþ, gizli yastýr bu vatan.

Türkü, Kürdü, Çerkezini seçemeyecek kadar,
Tarih boyu Türk’e kefen biçemeyecek kadar,
Tek bir çakýl taþýmýzdan geçemeyecek kadar,
Pahasý biçilemeyen bir elmastýr bu vatan.

Ne bir yemek ne bir giysi göðsündeki imanla,
Yoksulluðun pençesinde olmayan bir imkânla,
Üç kýtaya hükmeden o þerefle ve o þanla,
Hasmýný bile hayrete koyan histir bu vatan.

Nehirleri su yerine adeta hep kan akan,
Canlar pahasýna savaþ meydanýndan sað çýkan,
Arkasýnda boynu bükük yetimleri býrakan,
Babalardan yarým kalan bir hevestir bu vatan.

Edirne’den Ardahan’a Sinop’tan Hatayýma,
Bir meydanki er meydaný mekândýr kýr tayýma.
Bu emanet baþka geçmem ölüm düþse payýma.
Göðsümde alevle yanan bir kafestir bu vatan.

Ýstiklâlin sesi olan Akiflerden sor bizi.
Bize esareti deme, kefenlere sar bizi.
Gökkubbede yankýlanan ezanlarda gör bizi.
Allah için yankýlanan yüce sestir bu vatan.

Mesut’um yazdýrma Ya Rab bize baþtan bir destan.
Emin eyle bizi bu þanlý ve kutlu mirastan.
Dünya durdukça al bayrak üstüne aðarsýn tan.
Sonsuz þükrümüze sebep bir nefestir bu vatan,
Dünyaya ÝSTÝKLÂL adlý büyük derstir bu vatan.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: