SAY BENİ

Yüreðimde gamdan eser yok iken,
Bir akýlsýz baþ aradým say beni.
Cemâline mekân olan baðrýnda,
Kalp yerine taþ aradým say beni.

Firdevsine uðrayalý gitmeyen,
Çaðlayanca tükenmeyen bitmeyen,
Hatýr, gönül bilip insaf etmeyen,
Bir sahrada düþ aradým say beni.

Yaralarým tuzla saran el gibi.
Yeþil baðým talan eden sel gibi.
Baharýma hazan olan yel gibi,
Vakitsiz bir kýþ aradým say beni.

Garip gönlüm muradýyla süslemiþ,
Yüzyýllarýn ötesinden seslemiþ,
Þevkatiyle damla damla beslemiþ,
Baþ koyacak döþ aradým say beni.

Sesindeki neyzen vari saz ile.
Þiir þiir, mýsra mýsra haz ile.
Bakýþýnda iþmar eden naz ile,
Kara bilmez kaþ aradým say beni.

Mesut’um bu hâli durup dururken,
Bilinmeze adým adým yürürken,
Bir hülyayý candan âlâ görürken,
Kendime bir iþ aradým say beni.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: