Azizenin sýrrý gibiydi
sessiz ve derin ayinler tütsülenirken
ýzdýrap çeken kalbimin
akþamýydý sabah
saatlere üryan
zamana isyandý sevdam
takýldým hayal katarýyla
kendi yankýmýn peþine
La- havle çekip sarýldým Allah’a
sýrmayý deðil sarmayý
sormayý deðil görmeyi
olayý deðil sonrayý öðrendim
sevgisizlik bulamadým kalbimde
sevdim gücümün yetmediðini de
duamý yaptým niyaza durdum
kýbleye uydum huzur buldum
uyaný niyetimden
uymayaný diyetimden bildim
ne kadar kuþ varsa gökyüzünde
bir fazlasý soluðumda kuþ lekesi þimdi
avuçlarýmda terleyen sözcüklerin
raks ettiði ölüm gecesi
gönül yolumu aydýnlatan
akþam güneþi..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.