Gölge Risalesi

’ellerine kan sürülmüþ babalarý görmek ürkütmez bir ölüyü’

yeni yüklendi tozlarý raflar…
akþamý elleriyle kapatan çocuðun kâkülü olmaz!
sorulmaz bir çobana fildiþi kuleler…

yenildi yenilecekler
bitmeden hiçbir þey…
sürgün verince taþ, açýlýnca kapýsý sabahýn
kalabalýklarýn adresini deðiþtirdiði þehirlerde
ellerine kan sürülmüþ babalarý görmek ürkütmez bir ölüyü

geçsin, býrakýn taklarýn ve çiçeklerin altýndan gürültüsüyle
gölgelerin istasyonu olmuþ meydanlar kim bilecek?
kim bilecek yüzlere gerilmiþ þarkýyý
kim bilecek!
tanýdýkça kendini, intiharý seçebileceðini

Bir anneyi korkutamaz karanlýk ve ses
ki uzak bir yoldur yalnýzlýk, geceleri tamamlar kendini
itiraf etmek vicdan gülünü diriltmektir sarhoþ sofrasýnda
martýlar çözmez elindeki düðümü ey gözleri olan

bir aralýktan nefes almak gibi uyumak
düþünen, düþünen ve düþünen
giysilerinden sýyrýlarak karþýna dikiliyor unutmak

eskitilmiþ kitaplardan okunarak avluya serpiliyor kül
iþte bu! iþte yýkýlan!

kaldýrýmlardan hýzlý adýmlarla geçtik
bahar uzaktý, aðrýyarak eriþtik
Sosyal Medyada Paylaşın: