Ölmüş Serçeler Destanlaması

nedir kopup kopup dönmek kandillerde
gözlerine deðil ellerine dokunacaksýn
gariplerin uðramadýðý evlerde
öðretiler, söylevler ve goncalanmýþ çiçekleri bulamayacaksýn
kimsesizliðini haykýrýyor yalancý kalabalýðý þehrin
ellerimizde kiri, pisi ve siyahlýðý asfaltýn
otobüsler ve otomobiller caddelerden deðil
arka sokaklarýndan geçiyor kalbimizin

kimim var beni anlayan, kimim var geceleri destanlaþtýran
arabeskleþtirerek ölmemeliyim diyorum, coþkuyla selamlamalýyým
tenhalara bakýp bakýp karanlýk denizlerde beni duraðanlaþtýran
kalyonlarda ismi bilinmeyen aksak tayfalardan olmalýyým

ne kadar narin çýrpýnýyor dallarý söðütlerin
ne kadar da utanmadan kum gibi akarak avuçlarýma
paklamayacak yýkandýðým ýrmaklar gölgesini günahlarýmýn
þimdi düþürüyor kollarýma
topraðýn boyadýðý kanatlarý; ölmüþ serçelerin
umutlarý ve beklentileri þarkýlara yükleyen biziz
kýrýlganlýðýmýzý atarak bodrumuna köhnemiþ dünyanýn
söylemiþtik bunlarý duraklarda ýslanýrken kulaðýna çocuklarýn
ölmüþ serçelerin göðüslerine iliþtirilen gül’üz
Sosyal Medyada Paylaşın: