VE İŞTE KESİYORUM PASTAYI...
Gönlün titri, bayým
Gökte saklý her yýldýzý her izi siz bildiðim
Metruk hanelerde saklý gölgeleri bile sevip de baþýný okþadýðým
Her karartý her karanlýk her kamaþtýðýmda gözlerim
Kambersiz düðün misali
Ben ki mealiyim duygularýn
Ben ki; bana uzak
Ben ki benle tutuþtuðu kavgada sýrlarým kadar yeknesak
Olmayan sözcükleri yol bildim tarh bildim
Bilinmezin seyrüseferinde cilaladým da yerleri…
Ah, o kaygan zemin tam da tam da dokunacakken mutluluða
Kaybolan bir isin verdiði fermaný
Tekdüze olmadýðým kadar tekim
Tekil kimliðimle berduþ sözcüklerin
Kasýp kavurduðu iklimde saklý mehtabým
Gecemi gündüz
Aþký dehliz
Yalnýzlýðý kor hecelerden çaldýðým kadar
Melundur kimi zaman sessizlik
Mikado çöpleri gibi daðýnýk
Nasýl da daðýnýk duygularým
Gözlerim kamaþtýðýnda
Savurduðum o nida yok mu…
Bilin de mahcubiyetimdendir size uzak kaldýðým
Bu aþkýn tuzak olduðunu aslýnda ilk günden
Tahmin edip de veryansýn eden kalemin
Söylediði ninnide uyuttum sanmayýn da yüreði
Kýt kanaat sevenlere itibar etmediðim kadar
Kaybolan ömrün
Kanaatkâr yüreðin
Emsalsiz dokunuþunda sefasýný süremediðim
Hayatýn aslýnda devasa bir kaya olduðunu yeni keþfettim.
Nereden bilebilirdim ki her zerremin koþut bildiði
Yalnýzlýða top tüfek giriþtiðim
Bilin ki saklýdýr sadece Allah katýnda
Gözlerden uzak bir masalým ben
Hem anlatýcýsý hem kahramaný: söylediklerimden
Arda kalanlarsa ihbarýdýr yüreðimin
Kefil olduðum þu safiyet yüklü benliðim
Bazense kalabalýkta bir baþýma kalakaldýðým
Haþmetli bir mýzrabým ben
Duyduðum ýstýrapsa bilinmez tarafýnca insanlarýn
Ýnsan olduðum kadar da metruktür yaþadýðým gezegen
Hem dünyayým hem sonsuzluk
Hem aþkým hem yalnýzlýk hele ki içimde saklý o kor
Hecelediðim sözcüklerden inþa ettiðim uzun bir koridordur
Aklýmýn gidip geldiði.
Yalnýzlýðýmýnsa gücünde saklý bir güneþ gibi
Asla da batmadýðým doðru
Balçýkla sývandýðýma ise tek þahit Yaratan
Ve de temiz kaldýðýmý tek bilen
Yaratýlarýn en yücesi olsa ne ki insan?
Ah, vicdaným ah mevsimsiz ç/aðladýðým
Seyrindeyim iþte ufkun
Semazen yüreðimde esen
Binlerce þiir ve güfte
Hem kýrýktýr kanadým
Hem de minyondur kayýt açtýðým kalbim
Bir o kadar devasa bir dehliz içinde sürüklendiðim
Kokusu ve dokusu sadece bende gizli bir aþkýn meczubu
Varlýðýmýn katmanlarýnda saklýdýr aralýksýz
Kulaklarýmda çalan o ýssýz þarký
Þakýdýðým kadar gözlerimi kamaþtýran
Cahil cesareti ile nasýl da yürümüþtüm bu aþkýn üzerine ben.
Oysaki bilemedim aslýnda bir hayalmiþ çýnlatan
Kulaðýmý ve de bilinmezin girdabý
Savsakladýðým nice duygu adeta bir fabldýr benim hayatým
Farazi aþklarýn esintisinde
Sadece benmiþim içimde esip gürleyen
Ve iþte yatýya kaldý mahcubiyet
Aþkýn kardýðý sessizlik ve asalet
Ar bildiðim her duygu ile artýk uzaðýnýzdayým
Miladým olan kaç defa aymazlýðýnda hayatýn
Damarlarýmda dolaþan kanýn kaynadýðý
Kaybolmaya saniyeler kala
Ve iþte doðduðum günün gecesi
Diþlediðim kalem adeta bir elma gibi
Yanaklarýmýn kýzardýðý
Ve iþte üflüyorum pastadaki mumu
Dileðim mi peki?
Dilemmasý ömrün dilaltý bildiðim her þiiri
Rahmet bildim ben aþký da külfet edinmeden
Þerh düþtüm iþte doðduðum güne:
Biliyorum da artýk nasýl sevilmem gerektiðini
Bir Rabbim bir de ben
Nemalandýðým binlerce dizeden arda kalan ne ise
Ýhbar ediyorum mevsime
Ve ilaný aþk ediyorum omzumdaki meleklere
Sevilmeye deðer bir gün ýþýðýyým ben
Üstelik dünyanýn ve gecenin dahi karartamadýðý
Ve iþte kesiyorum pastayý
Ruhumda uçuþan kelebeklerin eþliðinde
Bilin ki kelebek ömürlü deðildi sevdiðim kadar
Kaçtýðým uzaðýna aþkýn
Vardiyasý olsa olsa yalnýzlýðýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.