ÇÜNKÜ BEN SEVDALI BİR KALEM-KAKANDIM...

Köhne bir dehlizde saklanmadým ben
Bilakis aydýnlýktým bir o kadar aykýrý
Muhatabým varsa yoksa Tanrý
Irkýmdý aþk
Ýndinde sevginin seyyah i mgelere asýlý bir neyzen
Üfürdüðüm sözcükler
Ovarken sýrtýný içimdeki kaçkýn çocuðun
Mýzrabým ve mihrabým bir de miracým
Sedeftendi elleri sözcüklerin
Bazen el, el üstünde geçti ömrüm ne de olsa göz bebeðiydim
Sevdiklerimin
Bir de sektiðim her sevecen iklim
Ýkiletmeden yaþadým yaþattým varlýðýmý…

Kalburüstü bir mevki ve makamsa arkamý yasladýðým
Hem, hem, uçuþan zanlardan uzaktým
Ufaladýðým o devasa kaya parçasý
Belki de beti benzi atmýþ siyah beyaz bir resimdim
Recim edildiðim mi?
Rest çektiðim mi yoksa?
Mehtabýn aþký
Yalnýzlýðýnsa sürdüðüm saltanatý
Ancak kalabalýktý içim
Dýþýmda taarruzu engelledi birileri
Korunduðuma delaletti hem nefesimi
Saklý tuttuðum günün gecenin merhemi
Elbet dualarým saklý tutulasý
Elbet tükenmek bilmeyen nazý
Yansýttýðým hem kendim
Asla kekelemediðim
Bir de aþka düþtü mü insan.

Ýsyanýmý dahi onaydan geçirdi Rabbim
Gel gör ki baþým da dertten kurtulmadý
Kaç defa dans ettim Kara Melekle
Ah, o karartma geceleri
Sessiz ve minyon bir özne olmanýn bedeli
Özlemse sýrýtan aralýksýz
Bense hep sevdikçe pervasýz
Seyyah varlýðýmdan dökülenler turkuaz
Saydam düþlerimden örülenler
Safran sarýsý mevsimin atmýþken benzi
Boykot ettim sonra ansýzýn dünyayý
Ýçime kapandýðým yýllar tükenmez kalem misali
Akan mürekkebi hüznün teyelli acýlarýn miadý
Dolmadý iþte dolmadý.

Deliþmen rüzgârýn esefle tutturduðu
Ne olmuþtu hem azýcýk aðladýmsa?
Andýkça rahmeti þüheda mazime gönderdiðim
Hem görgüsüz deðildi yüreðim
Sadece açlýðýmý giderdim
Bitimsiz hayallerim ve coþkum
Yelken açtýðým sonsuzluksa asýlý misinasýnda kaderin
Kederimi dahi kabullenip sevebildiðim
Elbet yatak döþekti sözcükler
Kýyýma durduðumu bilmeden
Kýyýlmýþ sandýðým yüreðim
Nice dilim nice eksik cümle
Cümleten sevdiðimse ahalisi evrenin…

Ýþte ansýzýn doðdum bir gün
Bir de devindi ruhum aralýksýz
Mezhebi geniþ kimse uzak durduðum
Varsýn da bozulmuþ olsun þirazesi dünyanýn
Bense sadece bekledim hatta beklettim
Beynamazlara idi yaptýðým gönderme
Allah rýzasý için yaþadýðým mý suçtu hani?
Ve deli gibi yazdýðým
Devþirme i mgeler sýzlanýrken sessiz kalamadýðým
Bir gecenin yarýsý el sýkýþtýðým sevgili ilham perim
Katýksýz esen nefesi ve rüzgârý
Üstüme boca ettikçe coþkumu ve hayallerimi
Top tüfek yerine kalem sözcük kuþandým
Çünkü ben sevdalý bir kalem-kakandým.

Kayrasýnda sonsuzluðun kimse yüreði buz kesen
Buz daðým eridikçe köpürdüm
Köpürdükçe þahlandý sözcüklerim
Ve iþte en sevdiðim þah damarýmdan yakýn güzel Mevla’m:
Ki nasýl ayakta kalýrdým kalemle dimdik
Mademki ‘’ol’’ demiþti bir vakit
Ýsraf ettikçe sevgimi büyüdüm
Büyüdükçe küçüldüm
Çünkü büyükten büyük sadece Allah idi
Secdeye vardýðým aralýksýz günbegün
Yeltendiðim huzurun esintisi
T/aþkýn yürekten süzülenlere
Bir nebze de olsa yaðan nurun rahmeti
Bin bir vakit bin bir gece
Derlediðim duygularýn ikbali ve kýymeti
Nazara geldiðim bir ömür ne ki?
Mademki O idi beni benden dahi koruyan…

Sosyal Medyada Paylaşın: