YOKSA SABAHA ÇIKMAYACAK BU ŞİİR...

Kýyak geçti evren bana yine bu gece…
Bonkörce sevdiðim balmumumdan heykelim nasýl ki dikili en tepede
Ve iþte uzandýðým bir tuzak asýlý kaldýðým
Huzur ve mutluluk nasýl da uzak tutsaklýðým
D/okunurken her hücreme
Taban tabana da zýttým dünya ahalisi ile
Önce öfkem kendime
Bahþedilmiþ pür neþem saklý mazimde
Köpüren bir lahzayým þimdi
Ýçimde kýrýk tekeri mevsimin
Hatmettiðim yüzlerce kitap ve yazmanýn lüksü
Elbet kala kala bakiyesi hüznün, dile
Gelmeyen neyse direncim sonlanýrken ansýzýn.

Dilaltý bir þiire meylettiðim
Yetmezmiþ gibi aparatý aþkýn
Devasa bir es de verebilirim hani bu aþka
Zarar ziyan dolu geçmiþim
Ýçime kazýk kakan sözcüklerin bekasý
Yoksa nasýl sýr tutardý kalemim?
Ola ki yazýlmasýn dizeler
Bilirim de sabaha çýkmayacak bu þiir
Dilemmasý ömrün örtündüðüm gizemle
Perçemi sözcüklerin
Gözden göze gezen bir gülücük gibi
Karartma gecelerinde dahi yýlmadan yazabildiðim
Ömrün savruk güftesi…

Serzeniþim kendime
Semazen yüreðimden dökülen sözcüklerin uðruna
Baþýný baðladým iþte:
Hem sonsuzluðun hem de yalnýzlýðýn kök söktürdüðü
Her milimim minyatür bir dünya
Suretim ve sükûnetim de yanýltmasýn kimseleri
Kimsesizliðim nasýl nasýl da baki
Kaybolmalara zimmetliyim hem
Dilimde saklý tevazu
Gönlümde esen yeli de kolay kolay kaptýrmam kimseye.

Varsa yoksa talip olduðum hiçlik makamý
Dünya gözüyle neyi gördümse varsýn görmemeyim bu saatten sonra
Finalini yapacakken günün
Öðün atladýðým bir ikindi vakti
El pençe divan durduðum kaderin iklimi
B/öldüm iþte devasa pastayý yüzlerce dilime
Bir saatim olsa olsa varsýn kýrýk varsýn ölgün zamana
Eremediðim kadar da nihayete
Adaklar adadým içimdeki gizeme
Hislerimle uyuþmayan düþüncelerimi de örttüm usulca
Uysal göründüðüm kadar sakarým hem ben
Ve nasýl da tutumsuz
Elbet sadece sever ve yazarken.

Demek oluyor ki bu þiiri de kurtardým uçurumun kýyýsýndan
Geçiþtirdim de günü
Geçimsiz yüreðime sokulan hangi iklimse
Kovduðum kadar kapýdan
Ansýzýn ziyaretime geldi aþk ve þiir bacadan
Dumanýnda saklýyým belli ki ateþin
Ya, içimde yanana ne demeli?
Yakardýðým kadar Rabbime
Yeþil ýþýk yazan kadere kurdum alarmýmý
Hani olur da hani…

Debdebeli bir hüzünle terk ettim bir kere daha geceyi
Sefer tasýmda saklý yüreðimi de kaptýrdým madem kediye
Kýsacýk bir es verip sekeceðim yeni güne
Kâh uykusuz kâh huysuz varlýðým
Sabra delalet sözcüklerim için için yandýðým.


Sosyal Medyada Paylaşın: