Bir kere dahi, baba masalýyla uyutulmamýþ küçük bir kýz çocuðuydum ben Yine de, kendi kendimi koynuma alýr, kocaman kocaman hayaller kurardým Dýþlarý gibi içleri de güzel olsun diye bebeklerime makyaj malzemesi yedirir, entarimdeki gülleri sulardým
Hem aklýmý hem bedenimi üþütmüþlüðüm çoktu Çünkü hep üstü açýk yatardým ölümü giyinmiþ annemi göreyim diye Bilirdim ki annem üstümü örtmeden hiç yatmazdý En çok babasýz çocuklarý vuran gece ve karanlýk hayal dünyamda yoktu, Altýn sarýsý saçlarýyla masalcý bir babaydý benim için güneþ, hiç batmazdý Çocuklara pamuk þekeri yapardým yere indirip bütün bulutlarý, güneþi bulut kapatmazdý
Gökleri gezdirirdi melekler; Güneþ’in ikizleriymiþ Dünya ve Ay, ölenlerin ruhlarýymýþ yýldýzlar Annem doðurmamýþ melekleri, bir gece olsun babalarýndan masal dinleyememiþ kýzlarmýþ onlar
1999
Sosyal Medyada Paylaşın:
tahsinözmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.