Dizlerime oturdu mayýsýn on ikisi
Ruhunda þakayýk gülleri
Kokladým kývrým kývrým dallarýný
Ürperdiler
Korunmasýz çocuktu tomurcuklarý
Þefkat timsali
Güllere benzeyen bembeyaz tenli
Annesinin kollarýnda, birbirinin aynýydý
Pembe, sarý, beyaz
Zapt edilemez tek çizgi üzerinde
Söz dinlemeyen delidolu hâlleri
Ýlle de o aðacýn doruk noktasý hedefi
Dünyanýn en güzel manzarasýnda
Kuþlarla göðe yükselecekti
Gürültüyle topraða kapaklandýðý an
Burnunda akan kanlarý koluna silip
Hýçkýrýklarla annesine sarýlacaktý birazdan
Nasýl bir alaz
Tomar tomar, dizi dizi, deste deste
Nasýl bir haylaz, kýyý köþesine
Korkusuz, inançla, güvenle
Göz kýrpardý maviliklere
Çoðaltýp aþa katýlan tuzu
Kaçkar eteklerinde koþar koþar koþar…
Yetiþemezdi arýlar hýzýna
Gerisin geri dönüp haykýrýrdý
Bütün polenler benim
"Ben büyüttüm, ben yetiþtirdim
Gittiðiz yerden geri bana döneceksiniz"
Temmuz ortasýnda aniden yaðan dolu
Yok, yok iri mi iri kartopu misali
Zarfa konulmamýþ, iç yüzü masum
Dýþý hýrçýn, Karadeniz’inden huyu
Zarif endamýnda bahar dallarý
Kahve gözlerinde derin ufuklar
Kuzey rüzgârlarýný okþardý yüceliði
Dallarýnda mýsýr toplayan kuþlar
Öðütülürdü dilinde bereket sofralarý
Sevgiydi harmaný adý ekmek
Yorumsuz, yalansýz dolansýz yollar çýkardý
Hüznüyle kaybolduðu bu çaðda
Kimliðinde mayýs þakayýðý
Vicdaný teþekkür dili, kalbi mert
Dudaklarýný okþardý þükür duasý
Annesinin sadakat mayasý
Babasýnýn mürekkebi solmayan öðütleri
Alnýndan öpüp kulaðýna duyurandý
Ýlk Ezan-ý Muhammedî
Ýsminin telâffuzu Hanlarýn, Han Annesi
Üç kere dökülmüþtü dilinden Ümmühan’ým
Dizlerime oturdu mayýsýn on ikisi
Ýç yüzüm, dýþ yüzümün serencamý
Kader kitabýnda aslolan insanoðlu insan...
Ümmühan YILDIZ
Görürsün gerçeði varsa bilincin
Ýç etti vicdaný nedeni niçin
Ararsan bulunmaz yürümek için
Yorumsuz yalansýz dolansýz yolu----Ýbrahim Kurt