Rüzgar susmuþ, çiçekler uyumuþ
karanlýk bir denizin kendine akýþý gibi
sustuklarýmý dinliyorum
ýtrî suda daðlandýkça aþk ateþi
alnýmý daraltýyor Nun kavisleri
niyaz ile dolu dizgin akarken Ay’n nehirleri
derinliðimde açýlýyor Nuh’un penceresi
umut atýyla þahlanýyorum Mavera’ya
dürülüyor defterim
’’hiç’liðin’’vaveyla tutanaðýnda
þifa bulan ruhum terliyor Muhayyilede
mahya tepelerinden bakýyorum Kamer’e
fecrin cuma çiçekleri yansýyor
Kudus’ün aynasýnda
harf harf yanýyor zamanýn imlecinde çeraðý
Ve
Misk-i amber kokusu yayýlýyor Kabe’den
hayata sinen bütün karanlýklarý
eksiltirken bir tesbih
dudaklarýmda karýncalanýyor dualar
besmele onarýyor çatlayan dudaðýmý
Mirac’ýn gözyaþlarý damlýyor mihrabýma
sýyýrýp geçiyor gözlerimi can kýrýklarý
mesh edilirken sonsuzluðun kýblesi
ezanlar okunuyor Mescid-i Aksa’da
orucunu açmamýþ kuþlar tünüyor
Ramallah aðaçlarýna
Hacer sevincini serinletiyor zemzem
bir tebessüm süslüyor suskunluðumu
toplanýyor iç evimdeki daðýnýklýk
ne güzeldi ölmeden önce ölmek
susmak da susamak gibiydi
dilin kuruyup yüreðin susmasýyla
Sýrrý Hakk’a aþktý, iftar vakti..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.