SEN BEYAZ BİR ÖLÜM GİBİYDİN

Söküp atabilirdi bir zamanlar ruhum seni
Alýp koyamazdý karmaþýklaþan gökyüzünün derinliklerine deðin
Anlaþýlan iki ayrý bedende tek bir ruh gibi deðildik
Aðlamak sýzlanmanýn matemin günü bugün.

Suskun kalýp dalýp gidiyorduk oysaki senle ben
Daha geçen zamanýn köþesinden kalma bir çift fotoðrafýnla
Yan yana ama aramýzdaki bitmek bilmez uçurumlarla örülü dünyanda
Soluklaþan güneþe doðru tutuþan kor olan yüreðinle
Sancýsý kesik bir yara gibidir hüznüyse sen beyaz bir ölüm gibiydin.

Sen bir beyaz ölüm gibiydin üstüme geceleri örttüðüm
Umarsýzca kaçýp gittiðim zaman ki evimden çok uzaklara
Her sokaðýn ay ýþýðýnýn yansýmalý bir kýþ zamanýnda
Serabýn kesmiþse kaldýrýmlarýn yaný baþlarýna
Uykuya dalmadan dokunmak istese aþkýn ruhuna
Geçen zamana dirensem tüm hiddetin tutkusuyla
O gece yaðsa aþkýn beyaz renkli beyaz örtüsü
Tüm þehrimi alýp kuþatsa
Bir zaman sonra ki zaman yýðýlsa bedenim
Buz tutsa sana dokunamayacak olan utangaç yüreðim
O vakit serabýn kaybolsa kederinden
Yýkýlsam, aðlamaktan yoksun aþkýndan taþlaþan kalbim
Kederli olsam uzak bir köþeden içsem sigaramdan
Her iç çekiþte yeniden ölsem
Zaman iþlese kum saatinin ýstýrabýna
Kaybolsam gelsem yeniden her sokak baþýnda serabýný arasam
Kelimelerimle kendimden hesabýný sorsam
Yýðýlsam kalsam öylece
Sen gelsen belirsizce uzaktan gizlice
Örtsen üstümü hiç üþümesem
Soðuk nefesinle beni masallar ülkesine götürüversen
Eski yaþanmýþ hikâyelerimi yeniden yeþertsen

Bilirim olmaz bu son isteðim!
Bilir misin kuþun kanadý kýrýldý mý bir daha uçmak mý istesin
Belki son umutla soðuk ellerime dokunsan
Uyansam þehrin korkulu rüyasýndan
Kaybolan gölgen yeniden aydýnlansa
Yeniden bir þanstýr versen þu fani hayatýn baharýnda
Oysa sen yoktun hayatýmda
Bilirim sen din geçmiþ zamanda topraða gömdüðüm aþkýn son duraðýnda
Bilmezler ki ölüler yeniden gelmez
Benimkisi ölümüne bir hayaldi
Üstümde serpilen aþkýn beyaz ölümüydün meðer…


Sosyal Medyada Paylaşın: