Kendimi Sende Unuttum
Saymadým gideli, kaç bahar oldu?
Adaklar adadým, dilekler tuttum.
Maziye dalarken, gözlerim doldu,
Bak yine kendimi, sende unuttum!
Bilmezler sýrrýmý, hep saklýmdasýn,
Gönlümün köþkünde, tende uyuttum.
Hem gündüz, hem gece, hep aklýmdasýn,
Bak yine kendimi, sende unuttum!
Hasretin sancýsý, cana tak etti,
Dinsin diye acý, tabletler yuttum.
Sakýn ha, deme ki, beni terk etti,
Bak yine kendimi, sende unuttum!
Kayan bir yýldýzdýn, ulaþamadým,
Peþinden koþturan, gamlý buluttum.
Sensizlik hazindi, alýþamadým,
Bak yine kendimi, sende unuttum!
Donuk durduðuma, ne bakýyorsun?
Önceden güleçtim, pek de mesuttum.
Damarda kan deðil, sen akýyorsun,
Bak yine kendimi, sende unuttum!
Misk gibi kokunu, az duymak için,
Kitaplar içinde, güller kuruttum.
Kendimden geçmiþsem, sorma ki niçin?
Bak yine kendimi, sende unuttum!
Ömrümü öðüttüm, felek çarkýnda,
Özlemler, çileler, dertler büyüttüm.
Mecnun gezdiðimin, herkes farkýnda,
Bak yine kendimi, sende unuttum!
Sevginin hasýný, seninle tattým,
Takvimden yapraklar, koparýp attým,
Görmek umuduyla, rüyaya yattým;
Ben yine kendimi, sende unuttum!
12.04.2022
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.