umudumu büyüt dedim açan beyaz viþne çiçeklerine, kayýsýlara aðaçlarým gününde, doðru budanmýþ olsun kara gözünü kapasýn önceki mevsim pembe çiçekler gülümsesin penceremizde bahar açsýn
ayaðýný sürüyerek yürümesin hiç kimse gözüne baksýn güneþin’in kara gözlüðünü çýkarsýn umarsýz yayýlmasýn hayata kollarý bir çilek dalý gibi kök salsýn topraða
bir yar arýyorsak biz varýz býrakýp umutsuzluk gününü bir tarafa aklýmýza gelse ellerimiz nasýl kazma kürek tuttuðunu açtýðýný su arklarýný çýplak ayakla annemiz gibi
zor olmasa gerek yeni bir þiire girmek dizelerde hayatýn aðýrlýðý soluk alýp verirken takip etmek beyaz kelebeði nasýl buluyor onca yeþil içinde çiçeði uçarak
çok mu zor kendi çiçeðine uçmak bulmak onu onca çiçek içinden savrulmadan dallarý eðen fýrtýnada yol açmak baðýna en çocuk adýmlarla hem usanmadan yürümek yürümek..
11. 04. 2022 - Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.