BİR SESSİZ ÖLÜMSÜZ IŞILTININ ÖYKÜSÜ
Aðýr aðýr yaðan yaðmurlardý sahipsiz sözcüklerim
Çekip çýkartýverirlerdi damlacýklar terk edilmiþ ruhumu derinden
Amansýz duygu fýrtýnasýdýr kaplar her yanýmý
Silip süpürürlerdi yaðmurlar o gece kör yalnýzlýðýmý.
Kaçamak aþkýn gölgesiydi içimdeki yaþanmýþlýklar
Kim bilir kaçýncý kezdir bu çaresiz aldanýþlar
Gecelerdir suskun, gündüzlerse yalnýzlýða zorba sýðýnaðý
O vakit gecelerdir karanlýklaþýr birden
Arsýz rüzgârlar süpürürler ölüleri
Kayboluverir melek yüzlü bedenler
Ay ýþýðýnýn yansýmasýnda silikleþir tüm yürekler
Çarpan yüreðin daralýr çýkmak ister olur bedeninden
Saatin kaç olduðunu deðin bilemeden atarsýn bedenini þuursuzluðun etkisinden
Yollar büyür kaldýrýmlarýn sonu gelmez sayamazsýn o vakit adýmlarýný
Hapsedemezsin ruhundaki tüm yaþanmýþlýklarý
Silemezsin elbet ölümün kara yazgýsýný.
Kahrolur cebinden bir sigara çýkarýrsýn hayallere dalarak
Dirilir o zaman toprak yeþerir tohumlar fidan boyunca
Karþýna belirir sevdiðin tüm yaþanmamýþlýklar
Konuþamazsýn yüreðine dokunmak için uzatmak istersin
Lakin aþkýnýn korkusundan dokunamaz kaçar parmak uçlarýn
Kalbindeki gizli hatýralardýr bunaltýr ruhunu
Þehrin kuytu bir köþesinde nefesin kesik kesik terden sýrýlsýklam bedeninle soluklanmaktýr istersin
Yapamazsýn elbet hatýralar, maziler yokuþundan her geçiþler yansýr benliðine
Atamazsýn býrakamazsýn çocuksu sevdanýn eþiðiyle
Kapatamazsýn gönül dünyanýn eþsiz gizemli kapýlarýný
Birden kalbinde aðýr bir sancýdýr baþlar, göz bebeklerin büyür yüzün soluklaþýr
Dizlerinin üstünde yýðýlýr kalýrsýn
Ama yinedir býrakmaz seni gecenin kör yalnýzlýðý
Haykýrýrsýn, baðýrýrsýn ruhunu býrakmasý için
Dillerin donuklaþýr zamanla konuþamazsýn
Kelimeler ateþ olur yakar tüm duygularýný
Karabasana tutulmuþçasýna öylece kalýr ruhun bir dilenci gibi
Gözlerin ateþ saçar vahþi bir hayvan görmüþ gibi
Yakaný býrakmaz ki o an ruhunu bedeninden çýkarmakta kararlý gibi.
Geceler hüznün emrinde tutsak,
Sense bu tutsaklýðýn örtüsünde ölü bir muallak.
Cebinden birkaç sayfalýk bir defterdir çýkartýrsýn
Yazarsýn o gece tüm hatýralarýn yaþanmýþlýklara yakýn
Kaybolurken gecenin tutsaklýðý ýþýklarý yansýrken dünyana güneþin uðultulu hýþmý
Ruhun bilinmez bir yolda bedeninse ayrý bir þafaðýn yolculuðunda
Kapanýr gözlerin yaný baþýnda üstünde beyaz bir örtüyle dualardýr yükselir bilemezsin
O vakit kaybolur mazilerin hýrçýn yüzleri
Topraðýna yeniden geri döner
Saplanan bu aþkýn hançerinin gizemini belli ki kimdir çözer
Karanlýk günlerin zorba âþýklarý gece saatlerinde,
Her zaman ölüme ruhunun derinliklerinden her daim öper…
01.04.2022 SAAT:03.45....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.