Ey! gönlü kýrýk hazan çiçeði. Yüreðimi, bir kýymet bilmeze býrakýp, Gitme ne olur? sen kal yüreðimde. Belki, bir gün çýkýp gelirsin diye, Bir ümit kalsýn içimde.
Önce, ellerin deðsin ellerime Sonra ise, gözlerin baksýn gözlerime. Ýçimde þimþekler çakarken; Belki, bir yaðmur olup yaðarsýn diye, Bir ümit kalsýn içimde.
Sen! açmadan solmuþ hazan çiçeði, Bilirim, en güzel çiçeklerin güzün açtýðýný. Sakýn ha! yok deme vurgun yüreðime. Belki de mahþerde kavuþuruz diye, Bir ümit kalsýn içimde.
Kalbî Muhabbetlerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.