Niþanlýn Çanakkale’de mi oldu Gitti bir daha gelmedi mi Sen O’na ya gazi ya mi ol dedin Aylarca ondan haber bekledin Beklediðin haber gelmedi bir türlü Niþanlýn Çanakkale’den gelmedi bir türlü Gitti bir daha gelmedi
Emine bacý sen o gün bugün Yollarýný bekledin Yollarýný gözledin Haberci gelince koþarak gittin köy meydanýna Ahmet’inden haber gelecek diye Niþanlýndan bir haber gelecek diye Bekledin durdun bekledin durdun Günlerce lerce aðladýn durdun aðladýn durdun Sen Ahmet’ine vurgundun o sana vurgun
Ahmet’in Çanakkale’de þehit oldu Emine Bacý Çanakkale’de þehit oldu Ahmet’in Emine Bacý Bir akþamüstü geldi haberi Þehit oldu Ahmet dediler Aç ve susuz kaldý Yaralandý aldýrmadý Hep seni andý dediler Adýný andý Adýný sayýkladý uykusunda Acýsýndan bayýldý Ama hep Adýný sayýkladý senin Ahmet’in Çanakkale’de bir kurþunla vuruldu Þehit oldu Ahmet’in senin Emine Bacý Þehit oldu Ahmet’in Bir ’ýn ve bir de senin adýný andý son nefesinde Son nefesinde son sesinde
Emine Bacý bu nasýl bir aþktýr Bütün hayatýný kaplayan bu nasýl bir aþktýr Günler geçmedi bir türlü günler sana haram Artýk evlenmek bana haram mý dedin Gerçekten haram mý ettin kendine Bu ne büyük aþktýr Emine Bacý Ahmet’in þehit oldu cephede bu aþkla bu aþk uðruna bu aþk için Ahmet’in þehit oldu bu aþk için
Sen bu güzel haberi duyunca ne yaptýn Bana haram mý dedin bir baþkasýyla evlenmek Bana evlenmek haram mý dedin bundan sonra Kendini Ahmet’ine mi sakladýn bundan sonra
Bu bohça ne Emine Bacý Bu bohçanýn içinde ne var Bu bohçayý nereye götüreceksin Bu bohçayý mezara mý götüreceksin Mezara kimse bir þey götüremedi Sen götürebilecek misin Senin vasiyetin ne Sarýp sarmaladýðýn o bohçada ne var
Yaþlandýn Emine Bacý Saçlarýn beyazladý döküldü saçlarýn Saçlarýný ne yaptýn Döküldü diþlerin diþlerini ne yaptýn Sarýp sarmaladýn mý onlarý bohçana
Evet dedi Emine Bacý Alýn bu bohçayý tabutuma koyun Vasiyetimdir bu torbayý mezarýma koyun Koyun ki alýp gideyim ben Saçlarýmý ve dökülen diþlerimi göstereceðim Ahmet’ime Bak diyeceðim bak ben Senden sonra Kimseye yar demedim demeyeceðim Bu dökülmüþ saçlar ve diþlerim þahidim Okþamadý beni hiçbir el öpülmedi diþlerim Okþanmadý saçlarým öpülmedi dudaklarým Ben hep bu günü bekledim Ahmet’im Ben hep bu günü bekledim Ýþte bu gün için bekledim ben Sana kavuþmak için bekledin
Ahmet KEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.