MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YUSUF VE KARDEŞLERİ 1
ismail karaosmanoğlu

YUSUF VE KARDEŞLERİ 1



YUSUF VE KARDEÞLERÝ 1

Yakup aðlamaktan kör olmuþtu 
Yusuf’un ayrýlýðýndan 
Kýtlýk yýllarý baþladý 
Çok yoksulluk çekiyorlardý 
Kalabalýktý Yakup oðullarý 
Haberi Kenan iline varmýþtý 
Mýsýr’da bolluk vardý 
Akýn akýn gidiyordu insanlar her yerden Mýsýr’a 
Cömertti Mýsýr devleti 
Orda herkese kadar hububat vardý 
Yakup oðullarý izin istediler babalarýndan 
Orda bir kral var dediler 
Gelen geçene yiyecek vermekte 
Yusuf’un kardeþleri yola çýktý 
Koca bir kervan ve 11 oðul vardýlar Mýsýr’a 
Yakup onlara dedi 
Her biriniz ayrý bir kapýdan girin 
Bize izin ver dediler 
Gidelim Mýsýr emirine 
Hububat isteyelim 
Ýzin verdi Yakup peygamber 
Onlar babalarýnýn sözünü tutular 
Her biri ayrý kapýdan girdi develerin sýrtýndaki yükleriyle 
Yunus misali 
Ülkelerinde ne bulduysa getirmiþlerdi 
Hep birlikte vardýlar saraya 
Yusuf tanýdý onlarý 
Tanýdý onlarý Yusuf izzeti ikram etti aðýrladý 
Konuþtu onlarla sohbet etti 
Ülfet ettiler bayaðý 
Dost oldular sanki kendilerince 
Bir yerden tanýyoruz biz bu Yusuf’u dediler 
Sakýn bu bizim Yusuf olmasýn dediler 
Hani þu baba bir kardeþimiz 
Baba bir anne ayrý üveyimiz 
Hani biz ona düþmanlýk etmiþ de 
Kuyuya atmýþtýk onu 
Sonra da kana bulayarak gömleðini 
Parçaladý kurtlar demiþtik onu 
Yusuf da onlara bir oyun yaptý 
Elindeki çömleðe vurarak 
Bu çömlek bana ne diyor dedi biliyor musunuz? 
Bir kardeþiniz varmýþ sizin 
Kuyuya atmýþsýnýz onu 
Bu nereden biliyor dediler 
Sanki orada yanýmýzdaymýþ gibi 
Dövmüþsünüz onu 
Vurmuþsunuz ellerine 
Kuyunun kenarlarýna tutunan 
O narin ellerine 
Sonra kesmiþtiniz ipi tutunup çýkmasýn diye 
Hayret Bu nereden biliyor dediler 
Sanki orada yanýmýzdaymýþ gibi 
Sonra üç gün boyunca 
Gelip gidip gelip gidip 
Kontrol ediyordunuz da ölüp ölmediðini 
Kolluyordunuz bir kervan geçmesini 
Üç günün sonunda 
Murada erdiniz de 
Kervan göründü ufukta 
Sattýnýz onu üç kuruþa 
Günlerce aðýrladý durdu onlarý 
Bu minval üzre sohbet etti onlarla söyleþti 
Vakta ki ayrýlýk vakti geldi 
Yusuf dedi 
Sizin bir kardeþiniz daha yok muydu 
Onu da getirin bir dahakine 
Onun için de azýk veririm ben bir deve yükü 
Anlaþýlan siz 
Kalabalýk bir ailesiniz 
Olmaz dediler 
O babamýzýn en sevgili oðludur 
Senin anlattýklarýn hep doðrudur 
Biz bu günahý iþledik 
Babamýzýn gözü kör oldu bu yüzden 
Yýllarca Yusuf’a aðladý durdu 
Onun yerine 
Bünyamin’le 
Teselli oluyordu 
Þimdi biz nasýl onu 
Ýkna ederiz alýp elinden 
Bir defa onu biz kandýrmýþken 
Bu defa bize inanýr mý dersiniz 
Olmaz asla olamaz 
Bu imkânsýz bir þeyken 
O halde dedi Yusuf 
Onu getirmezseniz 
Size yok bundan sonra, 
Ne hububat ne bir þey 
Ben o kardeþinizi merak ediyorken 
Siz bu konuda bana yardým etmiyorken 
Bilmiyorum iþte 
Siz ne yapýn yapýn 
Babanýzý kandýrýn 
Biliyorum ve inanýyorum 
Siz isterseniz bunu da yaparsýnýz 
Siz isterseniz bunu da yaparsýnýz, 
Daha önce yaptýðýnýz gibi 
Daha önce yaptýðýnýz gibi 
Ama isterseniz biraz daha kalýn 
Kaným size çok ýsýndý 
Sanki benim kardeþlerimsiniz 
Bu çömlek bana anlatýnca 
Kendimi koydum o kardeþiniz yerine 
Babanýza çok acýdým 
Hem de merak ettim þimdi 
Babanýzýn çok sevdiði 
Sizin çok kýskandýðýnýz öbür kardeþiniz 
Yusuf’u da kýskanmýþtýnýz hani 
Kýskanýp kötülük etmiþtiniz hani 
Ben çömleðin yalancýsýyým 
Ben çömleðin yalancýsýyým 

Ahmet KEMAL
a

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.