Yakup aðlamaktan kör olmuþtu Yusuf’un ayrýlýðýndan Kýtlýk yýllarý baþladý Çok yoksulluk çekiyorlardý Kalabalýktý Yakup oðullarý Haberi Kenan iline varmýþtý Mýsýr’da bolluk vardý Akýn akýn gidiyordu insanlar her yerden Mýsýr’a Cömertti Mýsýr devleti Orda herkese kadar hububat vardý Yakup oðullarý izin istediler babalarýndan Orda bir kral var dediler Gelen geçene yiyecek vermekte Yusuf’un kardeþleri yola çýktý Koca bir kervan ve 11 oðul vardýlar Mýsýr’a Yakup onlara dedi Her biriniz ayrý bir kapýdan girin Bize izin ver dediler Gidelim Mýsýr emirine Hububat isteyelim Ýzin verdi Yakup peygamber Onlar babalarýnýn sözünü tutular Her biri ayrý kapýdan girdi develerin sýrtýndaki yükleriyle Yunus misali Ülkelerinde ne bulduysa getirmiþlerdi Hep birlikte vardýlar saraya Yusuf tanýdý onlarý Tanýdý onlarý Yusuf izzeti ikram etti aðýrladý Konuþtu onlarla sohbet etti Ülfet ettiler bayaðý Dost oldular sanki kendilerince Bir yerden tanýyoruz biz bu Yusuf’u dediler Sakýn bu bizim Yusuf olmasýn dediler Hani þu baba bir kardeþimiz Baba bir anne ayrý üveyimiz Hani biz ona düþmanlýk etmiþ de Kuyuya atmýþtýk onu Sonra da kana bulayarak gömleðini Parçaladý kurtlar demiþtik onu Yusuf da onlara bir oyun yaptý Elindeki çömleðe vurarak Bu çömlek bana ne diyor dedi biliyor musunuz? Bir kardeþiniz varmýþ sizin Kuyuya atmýþsýnýz onu Bu nereden biliyor dediler Sanki orada yanýmýzdaymýþ gibi Dövmüþsünüz onu Vurmuþsunuz ellerine Kuyunun kenarlarýna tutunan O narin ellerine Sonra kesmiþtiniz ipi tutunup çýkmasýn diye Hayret Bu nereden biliyor dediler Sanki orada yanýmýzdaymýþ gibi Sonra üç gün boyunca Gelip gidip gelip gidip Kontrol ediyordunuz da ölüp ölmediðini Kolluyordunuz bir kervan geçmesini Üç günün sonunda Murada erdiniz de Kervan göründü ufukta Sattýnýz onu üç kuruþa Günlerce aðýrladý durdu onlarý Bu minval üzre sohbet etti onlarla söyleþti Vakta ki ayrýlýk vakti geldi Yusuf dedi Sizin bir kardeþiniz daha yok muydu Onu da getirin bir dahakine Onun için de azýk veririm ben bir deve yükü Anlaþýlan siz Kalabalýk bir ailesiniz Olmaz dediler O babamýzýn en sevgili oðludur Senin anlattýklarýn hep doðrudur Biz bu günahý iþledik Babamýzýn gözü kör oldu bu yüzden Yýllarca Yusuf’a aðladý durdu Onun yerine Bünyamin’le Teselli oluyordu Þimdi biz nasýl onu Ýkna ederiz alýp elinden Bir defa onu biz kandýrmýþken Bu defa bize inanýr mý dersiniz Olmaz asla olamaz Bu imkânsýz bir þeyken O halde dedi Yusuf Onu getirmezseniz Size yok bundan sonra, Ne hububat ne bir þey Ben o kardeþinizi merak ediyorken Siz bu konuda bana yardým etmiyorken Bilmiyorum iþte Siz ne yapýn yapýn Babanýzý kandýrýn Biliyorum ve inanýyorum Siz isterseniz bunu da yaparsýnýz Siz isterseniz bunu da yaparsýnýz, Daha önce yaptýðýnýz gibi Daha önce yaptýðýnýz gibi Ama isterseniz biraz daha kalýn Kaným size çok ýsýndý Sanki benim kardeþlerimsiniz Bu çömlek bana anlatýnca Kendimi koydum o kardeþiniz yerine Babanýza çok acýdým Hem de merak ettim þimdi Babanýzýn çok sevdiði Sizin çok kýskandýðýnýz öbür kardeþiniz Yusuf’u da kýskanmýþtýnýz hani Kýskanýp kötülük etmiþtiniz hani Ben çömleðin yalancýsýyým Ben çömleðin yalancýsýyým
Ahmet KEMAL a Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.